Ελιές Βρείτε κατασκευαστές online

Οι ελιές (Olea europaea) είναι μικροί, αυγοειδείς καρποί που προέρχονται από την ελιά, ένα τυπικό δέντρο της περιοχής της Μεσογείου.

Αποτελούν σημαντικό συστατικό της μεσογειακής κουζίνας και εκτιμώνται τόσο για τη γεύση τους όσο και για τα οφέλη τους για την υγεία. Οι ελιές υπάρχουν σε πολλές διαφορετικές ποικιλίες και χρώματα, με τις πιο συνηθισμένες να είναι οι πράσινες και οι μαύρες ελιές.

Παρακάτω παρουσιάζονται οι κυριότερες χώρες και περιοχές προέλευσης των ελιών, τα χαρακτηριστικά τους και μια επισκόπηση της χρήσης τους.

Τα ελαιόδεντρα φυτρώνουν σε πολλές χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, όπου το κλίμα είναι ιδανικό για την καλλιέργεια. Η περιοχή αυτή αποτελεί την κύρια ελαιοπαραγωγική περιοχή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τις τελευταίες δεκαετίες, ωστόσο, και άλλες περιοχές σε όλο τον κόσμο έχουν εξειδικευτεί στην καλλιέργεια της ελιάς. Ακολουθούν οι κυριότερες χώρες προέλευσης της ελιάς:

Η Ισπανία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ελιών και ελαιολάδου στον κόσμο. Οι πιο γνωστές ελαιοπαραγωγικές περιοχές είναι η Ανδαλουσία, η Καταλονία και η Καστίλη-Λα Μάντσα. Η Ισπανία παράγει μεγάλο αριθμό ποικιλιών ελιάς, συμπεριλαμβανομένων των ποικιλιών Arbequina, Picual και Hojiblanca.
Η Ισπανία είναι γνωστή για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, τις επιτραπέζιες ελιές, ιδιαίτερα τις πράσινες ελιές, όπως η Manzanilla.

Η Ιταλία είναι γνωστή για τα υψηλής ποιότητας ελαιόλαδά της και θεωρείται ηγέτης στην παραγωγή έξτρα παρθένου ελαιολάδου. Σημαντικές περιοχές καλλιέργειας είναι η Τοσκάνη, η Απουλία, η Σικελία και η Λιγουρία. Η Ιταλία παράγει ποικιλίες όπως το Frantoio, το Leccino και η Carolea.
Η Ιταλία παράγει παρθένο ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές υψηλής ποιότητας, ιδίως από την περιοχή της Λιγουρίας.

Η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση στην ελαιοκαλλιέργεια και είναι παγκοσμίως γνωστή για τις μαύρες ελιές Καλαμών. Οι σημαντικότερες ελαιοπαραγωγικές περιοχές είναι η Πελοπόννησος, η Κρήτη και η Θεσσαλία. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες είναι η Κορωνέικη, η Καλαμών (για τις ελιές Καλαμών) και το Μανάκι.
Οι ελιές Καλαμών, το ελληνικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και οι παστές και μαριναρισμένες ελιές προέρχονται από την Ελλάδα.

Η Τουρκία είναι σημαντικός παραγωγός ελιών, ιδίως στις περιοχές του Αιγαίου και του Μαρμαρά. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες είναι οι Gemlik, Memecik και Domat.
Η Τουρκία είναι ιδιαίτερα γνωστή για τις μαύρες και πράσινες επιτραπέζιες ελιές, το ελαιόλαδο και τις γεμιστές ελιές.

Η Τυνησία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός ελιών στην Αφρική και ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς ελαιολάδου στον κόσμο. Οι σημαντικότερες περιοχές καλλιέργειας είναι οι περιοχές γύρω από το Sfax και τη Sousse.
Η Τυνησία παράγει κυρίως εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές.

Το Μαρόκο είναι σημαντικός παραγωγός επιτραπέζιων ελιών και ελαιολάδου. Σημαντικές περιοχές παραγωγής είναι το Meknès, το Μαρακές και το Fès.
Οι παστές ελιές, το ελαιόλαδο και κυρίως οι χαρακτηριστικές μαύρες και μωβ επιτραπέζιες ελιές προέρχονται από το Μαρόκο.

Η Πορτογαλία παράγει ελαιόλαδο υψηλής ποιότητας, ιδίως από τις περιοχές Alentejo και Tras-os-Montes. Οι πορτογαλικές ελιές είναι γενικά μικρές και έχουν έντονη γεύση.
Η Πορτογαλία παράγει εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, επιτραπέζιες ελιές, ιδίως την ποικιλία Galega.

Η Γαλλία, ιδίως η Προβηγκία, είναι γνωστή για τα υψηλής ποιότητας ελαιόλαδα και τις επιτραπέζιες ελιές της. Οι ποικιλίες Picholine και Cailletier (από την περιοχή της Νίκαιας) είναι ιδιαίτερα πολύτιμες.
Η Γαλλία είναι γνωστή για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, τις ελιές Picholine και τις πάστες ελιάς, όπως η tapenade.

Η Συρία και ο Λίβανος έχουν μακρά παράδοση στην ελαιοκαλλιέργεια και παράγουν τόσο ελαιόλαδο όσο και επιτραπέζιες ελιές. Η περιοχή γύρω από το Χαλέπι στη Συρία είναι ιδιαίτερα γνωστή για την ελαιοπαραγωγή της.
Παράγονται κυρίως ελαιόλαδο, πράσινες και μαύρες ελιές.

Στις ΗΠΑ, η Καλιφόρνια έχει γίνει σημαντικός παραγωγός ελιών και ελαιολάδου, ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες. Οι πιο συνηθισμένες ποικιλίες είναι οι Arbequina, Manzanilla και Mission.
Παράγονται εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, επιτραπέζιες ελιές, ιδίως μαύρες ελιές από την Καλιφόρνια.

Η Αργεντινή έχει εξελιχθεί σε σημαντικό παραγωγό ελιών και ελαιολάδου, ιδίως στις περιοχές γύρω από τη Μεντόζα και τη Λα Ριόχα.
Παράγονται ελαιόλαδο και επιτραπέζιες ελιές.

Οι χώρες αυτές κατέχουν ηγετική θέση στην καλλιέργεια της ελιάς και παράγουν την πλειονότητα των ελιών και των προϊόντων ελιάς που καταναλώνονται παγκοσμίως. Η καλλιέργεια της ελιάς είναι συχνά στενά συνδεδεμένη με τον πολιτισμό και την ιστορία της αντίστοιχης περιοχής και συμβάλλει σημαντικά στην τοπική οικονομία.

Χαρακτηριστικά:

• Οι πράσινες ελιές συγκομίζονται άγουρες, οι μαύρες ελιές είναι ώριμες ή μαυρισμένες από τη ζύμωση.
• Οι ελιές έχουν ελαφρώς πικρή, πικάντικη έως αλμυρή γεύση, η οποία ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία και τη μέθοδο παρασκευής.
• Οι ελιές είναι πλούσιες σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, ιδίως σε ελαϊκό οξύ, και περιέχουν βιταμίνη Ε, σίδηρο, χαλκό και φυτικές ίνες.
• Οι ελιές έχουν σχετικά υψηλές θερμίδες, περίπου 115-145 kcal ανά 100 γραμμάρια, ανάλογα με την ποικιλία και την παρασκευή.

Επεξεργασία και συντήρηση:

• Οι φρέσκες ελιές είναι πολύ πικρές και πρέπει να υποστούν ζύμωση ή να παστωθούν σε άλμη για να γίνουν βρώσιμες. Η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες έως μήνες.
• Οι ελιές μεταποιούνται επίσης σε ελαιόλαδο στις περισσότερες περιοχές καλλιέργειας. Στην ιστορία των 8.000 και πλέον ετών της παραγωγής ελαιολάδου έχουν αναπτυχθεί διάφορες διαδικασίες.
• Ορισμένες ελιές αποξηραίνονται και συντηρούνται σε λάδι, το οποίο τους δίνει πιο έντονη γεύση.

Χρήση των ελιών:

1. Μαγειρική χρήση:
Οι ελιές τρώγονται συχνά ως σνακ, ορεκτικό ή συνοδευτικό, είτε σκέτες είτε γεμιστές (π.χ. με αμύγδαλα, σκόρδο ή πιπεριές).
Οι ελιές αποτελούν βασικό συστατικό σε πολλές σαλάτες, ιδίως στις ελληνικές.
Στη μεσογειακή κουζίνα, οι ελιές χρησιμοποιούνται συχνά στην πίτσα ή σε πιάτα ζυμαρικών για να προσθέσουν γεύση και υφή.
Η ταπενάδα είναι μια πάστα ελιάς που παρασκευάζεται από πολτοποιημένες ελιές, κάπαρη, γαύρο και ελαιόλαδο και χρησιμοποιείται ως επάλειψη ή ντιπ.
Οι ελιές σερβίρονται συχνά ως μέρος μιας πιατέλας antipasti, μαζί με τυρί, λαχανικά τουρσί και αλλαντικά.
Το ψωμί ελιάς είναι μια δημοφιλής σπεσιαλιτέ στην οποία προστίθενται ψιλοκομμένες ελιές στη ζύμη.

2. Ελαιόλαδο:
Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα υψηλής ποιότητας, ψυχρής έκθλιψης λάδι που εξάγεται από τον καρπό. Χρησιμοποιείται σε σαλάτες, ντρέσινγκ και για τον εξευγενισμό πιάτων.
Το ελαιόλαδο αποτελεί βασικό συστατικό της μεσογειακής κουζίνας και χρησιμοποιείται για το τηγάνισμα, το μαγείρεμα και το ψήσιμο.

3. Υγεία και ευεξία:
Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα στις ελιές και το ελαιόλαδο συμβάλλουν στη μείωση της LDL χοληστερόλης και προάγουν την υγεία της καρδιάς.
Οι ελιές περιέχουν πολυφαινόλες και βιταμίνη Ε, οι οποίες έχουν αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Η υψηλή περιεκτικότητα των ελιών σε φυτικές ίνες προάγει την υγιή πέψη και μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

4. Καλλυντικά:
Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται συχνά σε ενυδατικές κρέμες, σαπούνια και λοσιόν, καθώς περιποιείται και θρέφει το δέρμα.
Το ελαιόλαδο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φυσικό μαλακτικό μαλλιών για να ενυδατώσει και να ενισχύσει τα ξηρά μαλλιά.

Οι ελιές αποτελούν βασικό μέρος της μεσογειακής κουζίνας και προσφέρουν ποικίλα οφέλη για την υγεία. Αποτελούν μια γευστική και υγιεινή προσθήκη σε πολλά πιάτα, τόσο στη φυσική τους μορφή όσο και ως λάδι.

Παρακάτω θα βρείτε μια επισκόπηση των σημαντικότερων κριτηρίων που πρέπει να προσέξετε κατά την αγορά ελιών:

Όταν αγοράζετε ελιές, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη σας προκειμένου να έχετε την καλύτερη ποιότητα και την επιθυμητή γεύση. Ακολουθεί μια επισκόπηση:

• Οι πράσινες ελιές συλλέγονται συνήθως άγουρες και έχουν πιο σκληρή, ελαφρώς πικρή γεύση. Οι μαύρες ελιές είναι πιο ώριμες και πιο μαλακές, με πιο ήπια, συχνά πιο γλυκιά γεύση.
• Κάθε ποικιλία ελιάς έχει τη δική της γεύση και υφή. Για παράδειγμα, οι ελιές Καλαμάτας είναι σαρκώδεις και πικάντικες, ενώ οι ελιές Arbequina είναι μικρότερες και πιο καρυδιές.
• Οι ελιές χωρίς κουκούτσια είναι πιο βολικές για γρήγορη κατανάλωση ή για μαγείρεμα, ενώ οι ελιές χωρίς κουκούτσια είναι συχνά πιο έντονες σε γεύση.
• Οι περισσότερες ελιές παστώνουν σε άλμη, νερό, ξύδι ή λάδι. Δώστε προσοχή στον τύπο της άλμης, καθώς επηρεάζει τη γεύση. Οι ελιές που παστώνουν σε αλατόνερο ή με βότανα έχουν συχνά πιο έντονη γεύση.
• Οι ελιές που έχουν υποστεί ζύμωση έχουν βαθύτερη, πιο σύνθετη γεύση σε σύγκριση με εκείνες που δεν έχουν υποστεί ζύμωση. Η ζύμωση μπορεί επίσης να βελτιώσει τη θρεπτική αξία των ελιών.
• Ορισμένες ελιές γεμίζονται με συστατικά όπως αμύγδαλα, σκόρδο, πιπεριές ή τυρί. Αυτές οι γεμιστές ελιές προσφέρουν πρόσθετες γεύσεις και αποτελούν ένα καλό ορεκτικό ή σνακ.
• Οι ελιές από παραδοσιακές περιοχές καλλιέργειας, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και η Τουρκία, είναι συχνά υψηλής ποιότητας. Κάθε περιοχή έχει τις δικές της ποικιλίες ελιάς και τις δικές της μεθόδους επεξεργασίας που επηρεάζουν τη γεύση.
• Οι βιολογικές ελιές καλλιεργούνται χωρίς τη χρήση συνθετικών φυτοφαρμάκων ή λιπασμάτων. Μπορούν να αποτελέσουν μια καλή επιλογή αν εκτιμάτε τη βιολογική γεωργία.
• Για το ελαιόλαδο, το "έξτρα παρθένο" είναι σημάδι ποιότητας, για τις επιτραπέζιες ελιές συχνά δεν υπάρχει τέτοια ταξινόμηση, αλλά οι ελιές υψηλής ποιότητας πρέπει να επιπλέουν στην άλμη και να μην είναι ζαρωμένες ή αποχρωματισμένες.
• Οι ελιές σε βάζα είναι συχνά υψηλότερης ποιότητας και σας επιτρέπουν να βλέπετε το χρώμα και την ποιότητα των ελιών. Οι κονσερβοποιημένες ελιές είναι συχνά φθηνότερες, αλλά η ποιότητα μπορεί να διαφέρει.
• Οι ελιές σε άλμη είναι πιο αλμυρές και έχουν πιο έντονη γεύση, ενώ οι ελιές σε λάδι είναι συχνά πιο ήπιες και πιο ζουμερές.
• Δώστε προσοχή στον κατάλογο των συστατικών. Οι ελιές υψηλής ποιότητας περιέχουν όσο το δυνατόν λιγότερα πρόσθετα. Τα φυσικά συντηρητικά, όπως το αλάτι ή το ξύδι, είναι αποδεκτά, ενώ τα τεχνητά πρόσθετα πρέπει να αποφεύγονται.
• Δοκιμάστε διαφορετικές ποικιλίες για να ανακαλύψετε ποια έχει την καλύτερη γεύση. Ορισμένες ελιές είναι πιο πικάντικες, άλλες πιο ήπιες ή πιο γλυκές.
• σκεφτείτε για ποιο λόγο θα χρησιμοποιηθούν οι ελιές. Οι ήπιες ποικιλίες είναι κατάλληλες για σαλάτες, ενώ οι πιο δυνατές ελιές ταιριάζουν με τάπας ή αντιπάστι. Οι μικρές, καρυδάτες ελιές, όπως η arbequina, είναι καλές για ψήσιμο ή για σνακ.
• Οι ελιές πρέπει πάντα να διατηρούνται στο υγρό τους για να διατηρούν τη φρεσκάδα τους.
• Οι κλειστές ελιές έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Μόλις ανοιχθούν, πρέπει να καταναλώνονται μέσα σε λίγες εβδομάδες για να εξασφαλίζεται η καλύτερη γεύση τους.
• Η τιμή ποικίλλει ανάλογα με την προέλευση, την ποικιλία και τη μέθοδο επεξεργασίας. Οι ακριβότερες ελιές είναι συχνά καλύτερης ποιότητας και έχουν πιο έντονη γεύση, αλλά και οι φθηνότερες ποικιλίες μπορούν επίσης να πείσουν όταν παρασκευάζονται σωστά.
• Οι μεγαλύτερες συσκευασίες είναι συχνά φθηνότερες ανά μονάδα βάρους, αλλά βεβαιωθείτε ότι οι ελιές δεν χρειάζεται να αποθηκεύονται για πολύ καιρό.

Δίνοντας προσοχή σε αυτούς τους παράγοντες, μπορείτε να επιλέξετε ελιές που ταιριάζουν καλύτερα στις γευστικές προτιμήσεις της αγοράς και στην προβλεπόμενη χρήση.

Οι ελιές μπορούν να αγοραστούν από διάφορους προμηθευτές. Αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τους παραγωγούς και τους προμηθευτές ελιών από όλο τον κόσμο μπορείτε να βρείτε στο Exportpages.